Sebo Hilberts

De ware kerk

Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, en in Jezus Christus, 
Zijn eniggeboren Zoon, onze Here; die ontvangen is van de Heilige 
Geest, geboren uit de maagd Maria. Die geleden heeft onder Pontius 
Pilatus, die gekruisigd is, gestorven en begraven, neergedaald in de hel.

De derde dag weer opgestaan uit de dood; opgevaren naar de hemel; 
zittend aan de rechterhand van God de Almachtige Vader, vanwaar Hij
zal komen, om te oordelen over de levenden en de doden.
Ik geloof in de Heilige Geest.
Ik geloof in één heilige, algemene Christelijke kerk; de gemeenschap van heiligen, de vergeving van zonden, de wederopstanding van het vlees, en een eeuwig leven. 

Menig lezer zal de twaalf artikelen van de apostolische geloofsbelijdenis uit het hoofd kennen, in heel veel kerken worden ze nog elke week voorgelezen. Als ik deze teksten rustig oplees, mezelf bewust van wat ik uitspreek, geeft me dat kippenvel, zó mooi! 
Wat me heeft doen besluiten hier over te schrijven, is de regel: ik geloof in één heilige, algemene Christelijke kerk. Kijk, daar geloof ik ook in, in die heilige, algemene Christelijke kerk.

Maar wat ik mij afvraag is dit: hoe kan het zijn dat veel mensen die belijdenis hebben gedaan, en deze woorden hebben uitgesproken als waarheid, zo vaak commentaar hebben op andere Christelijke stromingen, en zelfs menen dat andere stromingen fout zijn.
Er zijn zelfs hele groepen, die mensen van een andere stroming niet eens groeten, om nog maar te zwijgen van een gesprek aanknopen. Wat wordt er dan gedacht? Dat ’’hun’’ kerk, ’’hun’’ stroming de enige ware algemene kerk is? Wat blijft er dan van dat algemene over?
Tegen al deze mensen zou ik willen zeggen; er bestaat geen ware kerk! 
Er bestaat wel een ware God, en een ware Jezus Christus. Hoe kun je nou broeders en zusters in het geloof veroordelen en bekritiseren, als je gelooft in dezelfde God, dezelfde Jezus, hetzelfde kruis, dezelfde opstanding, dezelfde Heilige Geest, dezelfde verlossing, hetzelfde woord, en hetzelfde eeuwige leven? 
De Here Jezus gaf ons twee geboden; heb God lief boven alles, en je naaste als jezelf. Als we dit goed tot ons laten doordringen, God liefhebben boven alles, doen wij Christenen dat? Boven echt alles? Hebben we letterlijk alles voor God over? 

Als ik naar mijzelf kijk, en heel eerlijk ben, moet ik tot mijn schaamte zeggen dat ik God wel váák liefheb boven alles, maar niet altijd. Terwijl God het wél van me vraagt.
En dan het volgende gebod: onze naaste liefhebben als onszelf, hoe gaan we daar mee om? Want dit betekent, dat we ook andersdenkenden moeten respecteren, dus óók iedereen die naar een andere kerk gaat. Ja, zelfs mensen die nooit naar een kerk gaan. Dit zijn namelijk ook onze naasten.
Kijk ik wederom eerst naar mijzelf, ben ik van nature ook genegen om toch wel een beetje anders naar andersdenkenden te kijken. Niet veel, maar toch wel een beetje. Is dat, wat God van mij vraagt? Nee dus. 

Zonde is iets doen, wat God niet wil. Of iets nalaten, wat God juist wél van ons vraagt. Geloof je in de gemeenschap der heiligen? Weet je wat daarmee bedoeld wordt? Hier wordt mee bedoeld als ware gelovigen samenkomen in Jezus’ Naam. Mensen zoals jij en ik, die oprecht in God geloven en niet alleen op zondag vroom lopen doen, maar vierentwintig uur per dag zich bewust zijn van God’s kracht, aanwezigheid, liefde en genade. Elke dag je best doen, om God te eren, bij alles wat je onderneemt, en daar vooraf ook een zegen over vraagt. Iemand die zijn best doet, zijn Vader in de hemel blij te maken, ook al kost dat soms veel van zichzelf. Bijvoorbeeld door anderen, ongeacht ras of geloof, te helpen als dat nodig is. Dit verwacht God van ons, of we dat nou leuk vinden, of niet. Als laatste wil ik je nog vragen, lieve lezer, als je de geloofsbelijdenis leest en uitspreekt,  geloof je dan werkelijk alles wat je zègt te geloven? 

Geloof je dit met je hele hart, of alleen met je hoofd?
Als je dit gelooft met volle overtuiging, met hart en ziel, dan geloof je dus  in de algemene Christelijke kerk. Dat betekent dan dat je dus accepteert en respecteert dat er ook mensen zijn die liever naar een andere ‘afdeling’  van God’s gemeente gaan. Simpelweg, omdat ze zich daar beter thuisvoelen. Dat wil niet zeggen dat ze ‘jouw afdeling’ afkeuren. Allemaal maken we deel uit van de Gemeente van Jezus Christus. Samen vormen wij die gemeente en de grote verscheidenheid aan ‘afdelingen’ is in feite enkel het resultaat van een ieders persoonlijke geloofsbeleving.

God’s Liefde,

Sebo