Serenade aan de Taal

Een onvermoeide strijd
is het dansen van de letters
er komt geen einde aan
is er ooit een begin in geweest

Letters die als dwazen kronkelen
in vreemde vormeloze vormen
klanken van wat zal gaan ontstaan
weergalmen in mijn geheugen

denkend, spelend met de letters
geef ik mij over aan de taal
De letters vormen langzaam woorden
woorden verenigen zich tot zinnen

zwevend, twijfelend
golven zinnen over het smetteloos wit
Vechtend de strijd der letteren
geniet ik van elke gewonnen slag

Stilaan wordt het serene wit
gebroken door geschreven zwart
vormend uit letters en woorden
een klein gedichtje naar mijn hart.

 Troost in liefde

De wereld draait maar rond,
de beelden op tv
maken het soms te bont,
het valt allemaal niet mee.
 
Uitgemergelde gezichten,
een lichaam in de goot,
je aandacht daarop richten
op honger die eindigt in de dood.
 
De wereld gaat snel achteruit,
de liefde zo bekoeld,
je kijkt door een beslagen ruit
en vraag je af wat men bedoelt.
 
 Het is dat ik wel beter weet,
en kracht vraag aan mijn Vader,
die ziet al het verdriet en leed
ik weet Hij komt ons nader.
 
Zo kunnen wij toch troost verkrijgen
uit Zijn bijbel  ja, uit Zijn woord
door liefde aan elkaar te rijgen,
in een wereld die is verstoord.

Mijn cadeau voor jou..

Ik heb hier iets voor jou 

Maar 't is niet om te bewaren. 

Je kan het ook niet zien, 

alleen van binnen ervaren. 

Ik geef het je mee in dit bericht, 

het zal je vast bevallen. 

Het is heel mooi en voelt heel fijn, 

maar doet ook pijn in sommige gevallen. 

Dus, pas goed op 

met wat ik je ga geven. 

Het is een liefdeswens, 

in dit bericht geschreven. 

Mijn hartewens, die luidt: 

heel veel liefde in dit leven! 

En dat jij die liefde ook weer uit, 

zodat het niet bij jou blijft kleven. 

Mijn liefdeswens is om door te geven 

aan een ieder die jij ontmoet, 

Zodat de liefde overal gaat stromen 

als een warme, weldadige gloed. 

Laat deze warmte maar stromen, 

want niemand houdt het tegen. 

En geef het door met liefde, 

zoals jij het van mij hebt gekregen...

gedichten zijn gedachten

voor jouw gedichten moeten jouw gedachten
open zijn, mag je ze niet dichten
enkel zo worden jouw gedachten
tot jouw eigen hartsgedichten

GEBOORTE EN DOOD

van Tinus Tuinstoel..

Stil stond Tinus gloednieuw te zijn,

tot iemand tegen iemand riep:

"Jeetje man, hij zit best fijn!",

en zo voor Tinus een wonder schiep.

Even dacht Tinus: "Da's niet pluis!

m'n hele leven ligt in puin!"

Maar Tinus kreeg een gloednieuw thuis

en maakte de sier in een mooie tuin.

Doch Tinus werd te vaak bezeten

door de ene groot de ander klein.

En 's winters werd hij vaak vergeten

zo leed hij een leven vol stille pijn.

Na jaren trouwe dienst gedaan

en meestal vond hij het wel tof,

zag men hem vaker niet meer staan;

zo werd hij wat stram en ook wat dof..

Nu heeft men hem op straat gezet,

en is't gedaan met zijn geluk

Er is nu niemand meer die op hem let

want Tinus Tuinstoel, die is stuk.

Goed was Tinus' leven ooit

maar nu ligt hij in de goot.

Straks wordt hij in machines gegooid

en is Tinus Tuinstoel....dood.

Het heilige woord..

Hak nog maar wat hoofden af 

vecht maar voor wat jij gelooft. 

Je maakt meer dood dan je in leven laat,

waardoor de vlam der liefde dooft. 

Blaas nog maar een bus op,

met mensen, jong en oud.

Want hun religie is het kwaad,

en die van jou is goed; is goud.

De macht is alleen aan jóú gegeven

dat maakt je zo ontzettend groot.

Je mag beslissen over leven

en dus maak je iedereen maar dood.

Voorbereidend voor de grote slag 

een slag in een ‘heilige’ oorlog,

kijk je uit naar die grote dag,

met 72 maagden, toch?

Maar wie zegt dat jij haten moet?

wie zegt dat jij moet doden?

Want ook in jouw eigen heilig boek

staan dezelfde tien geboden.

Wat zou je eigenlijk denken

van dat ene, Heilige Woord?

Het woord van LIEFDE wil Hij schenken

een woord van liefde, niet van moord.

Liberté, égalité,  fraternité!

Vrijheid,       gelijkheid,     broederschap!

Artikel 7 van de grondwet gaat over een groot goed voor ons, Nederlanders/Medelanders: nl. de "vrijheid van meningsuiting". 

Dat houdt in dat wij vrijelijk alles mogen vinden en zeggen, zonder daarvoor gestraft te worden. En, nèt als wij, kennen alle andere 'democratische' landen ditzelfde recht op vrije meningsuiting.

Maar is dat dan ook meteen maar een vrijbrief om de meest schokkende dingen te roepen over van alles en iedereen? Is dàt vrijheid?? Nee!!! Driewerf NÉÉ!!! Dat heeft niets meer met die vrijheid te maken maar veeleer met misbruik van die vrijheid!! Zichzelf 'verschuilend' achter dit "recht", hebben tal van mensen in de Vrije Wereld afschuwelijke dingen geschreven en geroepen over "andersdenkenden" met slechts één enkel doel: POPULISME!

Mensen als Pim Fortuin, Hans Janmaat, Geert Wilders, Jean Marie Le Pen, Marine Le Pen en anderen worden populisten genoemd omdat ze op een specifieke wijze inspelen op een bepáálde groepering, om zo deze groepering 'mee te krijgen'.

Zeg eens eerlijk: is dat niet exact hetzelfde als wat heel veel kranten, cabaratiers, conferanciers doen? 

Een voorbeeld:
Theo Maassen hield op het podium recentelijk met een enorme grijns op z'n kop een kruis met Christusbeeld omhoog, roepende: "Hangjongeren!", waarop de zaal het uitbulderde. Want, jaha..laten we eerlijk zijn: dat moet gewoon 'kunnen', dat maakt deel uit van de "artistieke vrijheid".......

Of zou je misschien kunnen stellen dat er ook nog zoiets is als 'morele verantwoordelijkheid'. Ik had slechts een klein stukje gezien van dat programma en schrok geweldig op het moment van die scene. Onmiddellijk moest ik denken aan Psalm 1, waarin staat: "Gelukkig is de mens....die vermijdt te zitten bij spotters...", en klikte die walgelijke vent meteen weg! Maar ondanks  dat ik die figuur al had weggeklikt, voelde ik toch een zekere boosheid opborrelen. En eerlijk is eerlijk...ik had die walgelijke vent op dat moment best eens even in elkaar willen schoppen op een zodanige wijze, dat ie nooit meer zou kunnen spotten met mijn geloof. Hooguit BÉSPOT zou kunnen worden..

Met dit gevoel van kwaadheid in mij, realiseerde ik me opeens, hóé smerig die vuile gehaaide duivel  sneaky kronkelend en sissend in onze oren sist: "Pìk jij dat??! Dóé er wat aan! Pàk hem!! En zo strooit het monster met 'haatzaadjes', die zelfs hen, die niet ontvankelijk lijken te zijn, aansteken...

En dus: opgepast!! 

Wees gewapend tegen die vuile sneaky snake!

En de beste bewapening tegen alle vormen van kwaad, die volgens mijn geloof van de duivel komen, is met zekerheid de LIEFDE.

Liefde is het enige wapen, waar satan helemaal niets tegen kan doen...!! 

Baruch Haba B’Shem Adonai Yeshua HaMeschiach, Sar Shalom!

(Blessed be the Name of the Lord Jesus Christ, the Prince of Peace!)

Beestjes...

In ieders hartje woont een "beestje"
en dat "beestje" heet verdriet.
Soms voel je hem heel zachtjes knagen,
maar er is niemand die hem ziet.

Zachtjes kruipt het beest naar boven
en bouwt een brok, diep in je keel.
Dan mogen plots de tranen komen,
omdat je alleen maar huilen wil.

Maar...dat beestje heeft een makker
en die makker die heet Vreugd.
En om de beurten zijn zij wakker,
soms Verdriet, maar soms ook Vreugd

Ze leven samen in je hart
en hebben daar een goeie tijd.
En ook al is er soms wel smart,
daarna komt altijd weer jolijt.

Koester dus die beide beestjes
en staar je niet op één van beiden blind.
Groei in 't verdriet, en vier de feestjes,
en wees dus beiden goed gezind...

Mijn cadeau voor jou

Ik heb hier iets voor jou 

en niet om te bewaren. 

Je kan het ook niet zien, 

alleen van binnen ervaren. 

Ik geef het je mee met dit bericht;

het zal je goed bevallen. 

Het is heel mooi en voelt heel fijn, 

maar doet ook pijn in sommige gevallen. 

Dus pas goed op 

met wat ik je ga geven. 

Het is een liefdeswens, 

in dit bericht geschreven. 

Mijn hartewens, die luidt: 

heel veel liefde in jou leven! 

En dat jij die liefde uit, 

zodat het niet bij jou blijft kleven. 

Mijn liefdeswens is om door te geven 

aan een ieder die jij ontmoet, 

Zodat de liefde weer gaat stromen 

als een warme, weldadige gloed. 

Laat deze warmte maar stromen 

en hou hem dus niet tegen. 

Maar geef het door met liefde, 

zoals jij het van mij hebt gekregen.

Lach

Heb je al eens gelachen vandaag?

Zoniet, vertel me eens waarom?

Of lijkt het lachen zonder echte reden,

je soms wat vreemd en eigenlijk dom?

Ga op de wc eens voor de spiegel staan

en teken op die spiegel

een grote, brede, vette grijns

en bemerk je eigen gegiechel.

Voel je al hoe goed dat voelt?

lachend kom je uit de wc.,

en wetend waar deze dwerg op doelt,

Neem je in je lach een ander mee!

"Spijt is verstand dat te laat komt"

Heer, ik hou de hele dag m’n mond dicht

M’n hele lijf voelt aan als was

‘k Heb gisteravond weer gezondigd

Maar besef dat deze morgen pas.

Ach...nog één muziekje, Heer,

en ook nog één klein glaasje...

Nee, dat doe ik echt nóóit meer,

want nu ben ik het haasje.

Dit zeg ik, Heer, m’n hoofd voelt zwaar

‘t Bevat een volksstam, die thans

Ik weet het zeker, ‘t is echt waar,

bezig zijn met een oorlogsdans

Ook is er iets met m’n kamer, Heer

die gaat, en dat is juist zo raar,

steeds maar heen en weer en op en neer.

Nee, echt, het is echt waar!

En dan m’n tong, Heer, da’s ook gek:

die voelt aan als leer.

Tsjonge, wat heb ik een droge bek!

Nee, echt! Dit doe’k dus nooit meer...

Zo weet ik nu ook hoe het heet

Maar altijd merk ik het later,

‘k weet zeker dat ik vandaag niet eet,

Want, Héér! Wat heb ik een kater....

Sebo Hilberts

Ik heb God gevonden

Nu ik een grote keuze heb gemaakt:
een zoektocht naar mijn Heer,
bid ik dat hij me ook werkelijk raakt,
want soms weet ik het echt niet meer.

Ik hoop en bid dat hij mij zegt,
Ik ken je en weet wat jij niet kan,
maar geloof Me, alles komt terecht,
als jij je door Mij laat dragen dan.

Hij vraagt van mij om te geloven
en dat is ook werkelijk wat ik wil,
maar soms lijkt mijn Here God daarboven
zo oneindig ver en zo griezelig stil.

Ik zoek in bijna elke hoek
en heb het bijna wel gehad,
als ik opeens een zin zie in een Boek:
“Ik hoor je wel en woon in je hart!”

“Ooit heb je je hart aan Mij gegeven
en sindsdien was het steeds Mijn huis.
Vaak sloot je Mij buiten voor heel even,
maar gelukkig: je bent weer thuis!”

En zonder duidelijk aanwijsbare reden,
voel ik me opeens heel blij
als ik besef dat net als vroeger, ook heden
mijn Here nog woont in mij...

Nu ik weer weet waar mijn Here woont
kan ik Hem eindelijk vragen
of Hij mijn zoektocht nu beloont,
door mij heel even weer te dragen...

Oud en Nieuw

Ik zie mezelf naar buiten staren
denkend over hoe het is geweest
Ja, er waren zeker betere jaren;
dit jaar was voor ons niet echt een feest.

Op deze laatste dag blik ik nog even terug 
en dankbaar besef ik: we zijn klaar!
Ik rek me uit en recht m'n rug,
Strijdvaardig voor weer een heel nieuw jaar.

Een nieuw jaar geeft immers nieuwe hoop, 
dat alles dìt keer beter zal gaan, 
dus gaat in de ochtend na middernacht 
met een glimlach het licht weer aan.

Dekens weg en de gordijnen open
Tijd voor de allereerste dag
Schromend naar de weegschaal lopend,
die vorig jaar nog sterretjes zag....

Kerst-offer

Voor ons allemaal kwam jij op aarde toen,

en rond de kerst was jij volwassen,

Och stakker, ik had toch zó met jou te doen,

want ik moest je zó onaangenaam verrassen.

Jij zou iets heel bijzonders doen:

jouw offer voor ons allemaal.

Het koste menigeen veel poen

en zo kregen wij toch ons Kerstmismaal...

(ter herinnering aan onze lieve kalkoen)

Vrolijk Kerstnepfeest..

Nostalgisch groen en de geur van dennen

verliezen heel rap aan terrein.

Tsja, waar 'kunst' en plastic voorwaarts rennen, 

zal Kerst al snel een nepfeest zijn.

Een regenachtige avond

Alleen in een bijna lege trein, 
kijkend door de beregende ruiten, 
Nog net zie ik de ontbladerde bomen op een plein. 
Het is al bijna donker buiten.

Enkele vluchtige schimmen nog in de regen, 
op zoek naar hun eigen warme plek 
En ik voel de trein opnieuw bewegen, 
een klaaglijk kreunend en schokkend vertrek.

Voorbijflitsende bomen, verdwijnend stadslicht, 
de lichtslang snijdt traag door het land. 
Regendruppels belemmeren mijn zicht, 
M’n boek ligt dichtgeslagen in m’n hand.

In de verte doemt alweer een andere stad
het eindpunt van deze verregende trein.
Ik droomde zo dat ik bijna vergat,
dat ook ik in deze stad moet zijn.

Eindelijk ben ik weer thuis, zo moet het zijn
natte kleren uit en steek een haardvuur aan.
Ik schenk voor mezelf een glas rooie wijn
en onttrek me behaaglijk aan ons jachtig bestaan.

Kaboutertje

Met een puntmuts op hun koppies
vaak een kruiwagen in de hand.
Ze lijken helemaal in hun noppies
en je vind ze overal in ‘t land.

In vele tuinen, langs de wegen
houden ze stilletjes de wacht.
Ze staan in weer en wind en regen
hun uitdrukking vaak heel zacht.

Lieve kleine kereltjes,
kabouter is hun naam,
Geduldig voeren ze kikkers en mereltjes
en verwerven zo grote faam.

Voor ons lijken ze heel klein,
maar trots staan ze altijd in de regen.
Zou het nou niet fantastisch zijn
als ze iets meer waardering kregen?

Voor David...

Ode aan de herfst

Ik heb de herfst gezien.
Hij scheen in duizend kleuren
ik heb de herfst gezien
en het rook naar duizend geuren.

Ik zag de vele paddestoelen
en ook de bladeren, in menig tint
Ik dacht: hoe mooi toch is dit kleurrijk wonder!
Maar ik ben vast de enige die dat vind...

Ik heb de herfst gezien,
ik zag het in de vele mensen,
en in alle dieren, groot en klein.
Ik dacht: wat heb ik niet dat ik moet wensen?
Wat kan mijn leven toch heerlijk simpel zijn...

In onze ogen is het herfst nu
en sterven alle dingen af
we zijn gewend erover te klagen,
als ware dit klimaat een straf.

Maar denk ook eens aan al die mensen,
die leven in een woestenij.
Die zouden dit klimaat wèl wensen,
neem dat maar aan van mij...


Sebo Hilberts, 29-11-’06

Een heel klein knuffeltje

het leven is niet altijd makkelijk 

nee vaak is het echt bijzonder zwaar 

dan ben je blij met dat berichtje 

een kaartje of een lief gebaar 

vaak is het zo'n kleine moeite 

en wat je geeft hoeft niet groot te zijn 

gewoon een beetje aandacht 

brengt al wat zonneschijn 

het is zo genieten als je 

door kleine dingen iemand raakt 

en dat je met een knuffeltje 

de ander al heel gelukkig maakt.

Ik wou dat ik U begreep..

Ik ben Uw maaksel God
en daarom moet ik niet vragen
waarom ik ben zoals ik ben
Ik hoef niets aan mezelf te veranderen
U schiep mij zoals ik mijzelf ken

Ik mag lachen, maar ook huilen
ik mag zwijgen als ik wil
ik mag praten naar behoefte
maar ik zwijg nu en ben stil

'k Zou veel vragen willen stellen
want U weet het antwoord toch
'k weet ik hoef niets te vertellen
maar toch zeg ik vooralsnog
dat ik zoveel nog niet begrijp!

Kalmte in hersenland

Lekker dromend voor me kijkend 
loop ik ver van alles weg 
Alles hemels rustig lijkend: 
Wat ben ik gelukkig, zeg! 

Onnadenkend en heerlijk zorgeloos
volop levend het goede leven
In ieder geval voor een hele poos
totdat m’n hersens ‘t werkteken geven.

Dankjewel, m’n lieve hersens 
Om me even te ontzien 
Om me eventjes met rust te laten. 
Krijg ik nog een keer zo’n dag misschien?