Sebo Hilberts

Serious Request en de armoede in Nederland

Al sinds 19 dec. circuleert het volgende stukje over Serious Request op FaceBook:

"In Noord-Holland loopt een jonge vrouw naar de voedselbank, ze huilt omdat haar zoontje over twee dagen jarig is en ze geen geld heeft voor het tweedehands fietsje die hij zo graag wilde hebben....
In Groningen stapt een man in de bus i.p.v. zijn lease auto, trillend omdat hij zo juist vlak voor de kerst te horen kreeg dat het bedrijf waar hij 33 jaar voor gewerkt heeft failliet is verklaard
Een jong gezin in Zuid Holland probeert tegen beter weten in al maanden hun rekeningen te betalen, maar achterstanden stapelen zich op. De woningbouw heeft ze per aangetekende brief laten weten dat ze uit hun huis gezet gaan worden, waarschijnlijk volgende week al.
In Overijssel heeft de vader van een jong gezin, bestaande uit 2 kinderen van 3 en 5 en zijn vrouw van 28, zijn pistool geladen in zijn hand. Een schuld, voor sommigen niet eens onoverkomelijk, de bijbehorende onbeschofte schuldeisers en deurwaarders hebben hem tot het uiterste gedreven...
Er klinken 3 harde knallen, een kort moment is het stil, dan nog een knal gevolgd door een ijzingwekkende stilte..........
Helaas realiteit die vaker gebeurt dan men zich kan voorstellen en vaak ook dichterbij dan je denkt.
Wat wil je nu zeggen hoor ik je denken.
Nou zonder SR2014 te kort te doen, want zowel achter als voor de schermen doen zij elk jaar hele mooie dingen en heb ik daar echt veel respect voor.
Maar als ik zie dat de teller na 1 dag al op ruim 1.000.000 staat vraag ik me wel af waarom dit dan wel kan.
Terwijl misschien 1 of 2 straten verderop, of misschien wel bij je buren het water tot aan de lippen staat, en daar niets aan gedaan wordt, geeft men massaal geld uit voor het draaien van plaatjes.
Ik zou zeggen zet de radio goed hard, dan hoor je misschien de knallen niet."

Tot zover.

Ik kan daar alleen het volgende op zeggen:
Beste schrijver, er is zóveel "stille armoede" in Nld. dat wij, het rijke Nederland, ons langzamerhand tot de arme landen mogen rekenen. Bedenk dit eens: "De overheid neemt het geld, waar het is: de armen. Okee, die hebben niet veel geld, maar er zijn wel héél veel armen." In verreweg de meeste gevallen begint de schuld bij slechts enkele tientjes. Bijv. een naheffing van energie, teveel ontvangen huursubsidi, huurverhoging e.d. En als je dan ook nog eens één enkel foutje maakt mbt sollicitatieplicht, krijg je veel minder of zelfs helemaal geen uitkering.. Dit probleem is inmiddels zó massaal aanwezig en neemt dusdanig ernstige vormen aan, dat de overheid een instantie als het UWV heeft moeten terugfluiten mbt hun exhorbitante en onwerkelijke "strafmaatregelen". Echter, ondanks de massale aanwezigheid van armoede, durven mensen er nog steeds niet goed over te praten. Bijna alsof men zich schaamt voor de eigen armoede. Men praat er niet over. Het is taboe. Men wilt niet 'zielig' overkomen. En ja...dáár komt het stuk hierboven om de hoek kijken... Wat kunnen WIJ, gewone burgertjes daar nu eens aan doen?? Meer omkijken naar onze buren? Natuurlijk, altijd goed! Maar denkt de schrijver van het stuk hierboven nou werkelijk dat onze buren ons hun armoede laten zien?? En ALS..wat dan nòg? Kunnen wij onze buren uit de armoede halen?? Bedenk goed dat ook zij, die (nog) geen armoede hebben, geen vetpot hebben. Dat bestaat in Nederland alleen bij mensen, die die vetpot verkregen hebben over de rug van het volk. Wie dat zijn? De politici!!! En die paar honderdduizend mensen die meegedaan hebben aan de SR Extreme Cold Run (zo'n modderloop), SR Wielerrondes, een paar plaatjes aanvragen, en andere SR-Activities die hebben voor twee of drie euries gewoon gedaan wat ze konden. Ieder binnen zijn/haar eigen mogelijkheden. De wèrkelijke boosdoeners, aan wie de schrijver z'n stuk zou moeten adresseren, zijn de politici. Die mensen die elk jaar opnieuw maatregelen bedenken en uitvoeren om de kloof tussen arm en rijk zo groot mogelijk te maken.............

Sebo Hilberts

"384.000 kinderen in Nederland groeien op in armoede"