Dankbaarheid, een keuze!
Recentelijk zei mijn oude pleegmoeder tegen mij: "Wíj leven nog als koningen…!"
Feitelijk toonde ze mij: dankbaarheid is een houding van hart en geest, niet het product van omstandigheden. En hier draait het om: als we onszelf trainen om dankbaar te zijn, kan dit ons leven in enkele seconden compleet veranderen.
Hoe dan?
Streven om dankbaar te zijn kan voor sommigen wat overdreven optimistisch lijken, maar ik ben van mening dat het de basis van ons dagelijks leven kan..of moet zijn, en daar zijn goede redenen voor.
Een van de redenen is dat het andere mensen beïnvloedt.
Ik had als vrijwilliger mantelzorg-ondersteuning eens een erg zieke cliënt en ik was van plan hem een leuk dagje te bezorgen. Maar eerlijk gezegd verliepen de praktische dingen niet zoals ik had gehoopt en de hele ervaring was maar zo-zo. Ik voelde me bezwaard dat hij niet de mooie dag meemaakte zoals die we hadden gepland, máár..zijn houding nam het over.
Alles was “perfect” – hij uitte waardering voor bijna alles; hij lachte toen dingen fout gingen, de rolstoel kreeg een lekke band en hij gíérde het uit van het lachen! Hij bleef honderduit kletsen terwijl we stonden te wachten op hulp omdat de duofiets-accu het begaf.
Zijn dankbaarheid verlichtte mijn hart en was een voorbeeld voor mijzelf, hoe sterk hij mij beïnvloedde, en hoe hij een voorbeeld was van hoe dankbaarheid een kracht ten goede is.
En dankbaarheid verandert ons.
Ik had God’s woord vaak gebruikt om anderen te beoordelen in plaats van mezelf, maar nú veranderde er iets:
Ik merkte hoe mijn eigen gevoel van ontevredenheid veranderde in dankbaarheid. Dankbaarheid voor hem, dankbaarheid dat ik voor hem mocht zorgen…en mijn gevoel van ontevredenheid was opeens zo nietig. Die overgang van ontevreden zijn naar dankbaarheid duurde misschien maar vijf seconden, maar het veranderde mijn kijk op de dingen, voor dàt moment…en voor de rest van m’n leven.
Maar wat gebeurt er nou precies in die belangrijke vijf seconden?
Het is een moment waarop God de sluier van mijn ogen weghaalt en ik inzicht krijg in hoe ik werkelijk ben, en ik krijg dan vaak een verlangen om dat te veranderen. Hoe groot dat verlangen is, en hoe ik in die paar seconden reageer, maakt dat ik beslis om te worden herschapen door de kracht van de Geest, of om te blijven in dat boze, of teleurgestelde gemoed.
“En wij allen, die met een aangezicht, waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, immers door de Here, die Geest is.”
(2 Korintiërs 3:18)
Wees gezegend,
Sebo
