Enschede, 16-02-2025
Narcistische persoonlijkheidsstoornis
Een narcist heeft volgens mij een dubbele persoonlijkheid.
Aan de ene kant is er een intens gevoel van zeer hoog zelfbelang en een ziekelijke zucht naar bewondering en waardering, terwijl er tegelijkertijd sprake is van een bijzonder groot minderwaardigheidscomplex en enorme onzekerheid.
Narcisme, of de neiging daartoe is volgens mij niet onmiddellijk te herkennen, maar iemand ervan overtuigen dat hij/zij daar slachtoffer van is, is welhaast een schier onmogelijke taak!
Narcisme, of de neiging daartoe is volgens mij niet onmiddellijk te herkennen, maar iemand ervan overtuigen dat hij/zij daar slachtoffer van is, is welhaast een schier onmogelijke taak!
Wat is narcisme?
De 'persoonlijke' kring van iemand met deze stoornis krijgt meestal te maken met zijn/haar gewèldige kant vòl pràchtige, geweldige presataties.
Men praat doorgaans maar àl te graag over de eigen probleemloze situatie, over de prachtigste toekomstplannen en niet te vergeten: over de eigen bijzondere en úitzonderlijke prestaties en capaciteiten.
Ik ken zelf zo iemand, een erg lieve en dierbare persoon, die mij zeer aan het hart gaat.
Toen ìk diegene nèt een beetje leerde kennen, was ik eerlijk gezegd best behoorlijk onder de indruk en ik dacht toen ook: "Die gaat het vèr schoppen!"
De 'persoonlijke' kring van iemand met deze stoornis krijgt meestal te maken met zijn/haar gewèldige kant vòl pràchtige, geweldige presataties.
Men praat doorgaans maar àl te graag over de eigen probleemloze situatie, over de prachtigste toekomstplannen en niet te vergeten: over de eigen bijzondere en úitzonderlijke prestaties en capaciteiten.
Ik ken zelf zo iemand, een erg lieve en dierbare persoon, die mij zeer aan het hart gaat.
Toen ìk diegene nèt een beetje leerde kennen, was ik eerlijk gezegd best behoorlijk onder de indruk en ik dacht toen ook: "Die gaat het vèr schoppen!"
Nu, zo'n vier jaar later, en sinds kort, een maand ongeveer, vrijwel dagelijks over dit onderwerp gelezen te hebben, 'weet' ik helaas een kléín beetje beter...denk ik, vrees ik.
Soms schijnt het mij toe dat de persoon het heel normaal vindt, alleszins rècht te hebben op alle lof, bewondering, bevestiging en erkenning, omdat diegene zich behoorlijk verheven voelt boven de 'gewone' mensen.
Ik ontdekte enkele (karakter)trekken in de persoon, die blijkbaar overeenkomen met algemeen geldende kenmerken van narcisme zoals ik ze op diverse (medische) pagina's tegenkwam:
Soms schijnt het mij toe dat de persoon het heel normaal vindt, alleszins rècht te hebben op alle lof, bewondering, bevestiging en erkenning, omdat diegene zich behoorlijk verheven voelt boven de 'gewone' mensen.
Ik ontdekte enkele (karakter)trekken in de persoon, die blijkbaar overeenkomen met algemeen geldende kenmerken van narcisme zoals ik ze op diverse (medische) pagina's tegenkwam:
Zoals ik al zei is iemand met narcisme er blijkbaar van overtuigd dat hij/zij veel bijzonderder is dan andere mensen.
En dat laat zo iemand dan ook graag merken.
Over het algemeen is er niet of nauwelijks enig empathisch vermogen en is men àbsoluut verslaafd aan aandacht en zal men van alles doen om die te krijgen.
Bij enige vorm van tegenstand of kritiek kan men, (meestal slechts verbaal) agressief reageren.
Men vertoont weinig emoties, heeft een gróót ego en wil dolgraag macht hebben en strééft daar ook naar.
En dat laat zo iemand dan ook graag merken.
Over het algemeen is er niet of nauwelijks enig empathisch vermogen en is men àbsoluut verslaafd aan aandacht en zal men van alles doen om die te krijgen.
Bij enige vorm van tegenstand of kritiek kan men, (meestal slechts verbaal) agressief reageren.
Men vertoont weinig emoties, heeft een gróót ego en wil dolgraag macht hebben en strééft daar ook naar.
Enig berouw of schuldgevoel is niet aan de orde, daar men immers niets fout doet; "die ànder is fout maar is te dòm om dat te zien!".
Een dialoog aangaan met een 'kriticus' is vrijwel onmogelijk, daar men dan namelijk toch ook blijk moet geven van enige vorm nederigheid.
En dàt is simpelweg "not done"!
Mensen met narcisme zorgen tevens vaak voor één of meerdere "rookgordijnen", zodat ze altijd 'ingedekt' zijn.
Zo beschikt de persoon die mij zo dierbaar is over een enorme schat aan bijbelkennis en die kennis wordt stelselmatig gebruikt als rookgordijn.
Bijvoorbeeld als antwoord op iemands voorzichtige 'kritiek': "Kun je dat bijbels onderbouwen?!"
Daarmee snoer je zo ongeveer een ieder de mond, die ook maar énige twijfel heeft bij jouw woorden, uitlatingen of gedragingen!
Een dialoog aangaan met een 'kriticus' is vrijwel onmogelijk, daar men dan namelijk toch ook blijk moet geven van enige vorm nederigheid.
En dàt is simpelweg "not done"!
Mensen met narcisme zorgen tevens vaak voor één of meerdere "rookgordijnen", zodat ze altijd 'ingedekt' zijn.
Zo beschikt de persoon die mij zo dierbaar is over een enorme schat aan bijbelkennis en die kennis wordt stelselmatig gebruikt als rookgordijn.
Bijvoorbeeld als antwoord op iemands voorzichtige 'kritiek': "Kun je dat bijbels onderbouwen?!"
Daarmee snoer je zo ongeveer een ieder de mond, die ook maar énige twijfel heeft bij jouw woorden, uitlatingen of gedragingen!
Diep van binnen echter zijn mensen met deze aandoening niet zelden intens eenzaam en bijzonder kwetsbaar en vrijwel altijd is er sprake van een diep gevoel, minder of zelfs niets waard te zijn. Iemand met die rotaandoening is doodsbang voor afwijzing. Kritiek of vermaning, hóé goed en opbouwend ook bedoeld, leidt in iemands gedachten meestal onmiddellijk tot het onderuithalen van henzelf als persoon. In zo'n geval wordt er vaak gereageerd met verbale woede, en niet zelden tot volkomen úitstoting'van de kriticus of kritici. ('het is immers beter om uit te stoten dan zelf uitgestoten te worden')
Echter verbergt de persoon daarmee de eigen onmacht, onzekerheid en schaamte die zo diep van binnen zit.
Echter verbergt de persoon daarmee de eigen onmacht, onzekerheid en schaamte die zo diep van binnen zit.
Tot slot:
Voor mij, als wedergeboren christen, geldt, ben ik er ten diepste van overtuigd, dat èlke fràctie van angst en onzekerheid....uitgebannen kan worden door oprechte liefde. Ongeacht hoe de 'massa', of 'de maatschappij' denkt...ìk geloof dat volmáákte liefde angst uitsluit en het zou een eer zijn als ik er een piepklein deeltje aan kan/mag bijdragen dat deze persoon wellicht ooit zichzelf kan zijn zoals de Vader diegene bedoeld heeft.
Voor mij, als wedergeboren christen, geldt, ben ik er ten diepste van overtuigd, dat èlke fràctie van angst en onzekerheid....uitgebannen kan worden door oprechte liefde. Ongeacht hoe de 'massa', of 'de maatschappij' denkt...ìk geloof dat volmáákte liefde angst uitsluit en het zou een eer zijn als ik er een piepklein deeltje aan kan/mag bijdragen dat deze persoon wellicht ooit zichzelf kan zijn zoals de Vader diegene bedoeld heeft.
NB:
Ik ben geen medicus, nòch bezit ik énige deskundigheid op het gebied van geestelijke gezondheid.
Àl wat ik schreef is deels mijn persoonlijke ervaring met iemand die mij zeer dierbaar is en deels wat medici in het algemeen hierover schreven.
Ik ben geen medicus, nòch bezit ik énige deskundigheid op het gebied van geestelijke gezondheid.
Àl wat ik schreef is deels mijn persoonlijke ervaring met iemand die mij zeer dierbaar is en deels wat medici in het algemeen hierover schreven.
Wees gezegend,
Sebo
