Beestjes...
In ieders hartje woont een "beestje"
en dat "beestje" heet verdriet.
Soms voel je hem heel zachtjes knagen,
maar er is niemand die hem ziet.
Zachtjes kruipt het beest naar boven
en bouwt een brok, diep in je keel.
Dan mogen plots de tranen komen,
omdat je alleen maar huilen wil.
Maar...dat beestje heeft een makker
en die makker die heet Vreugd.
En om de beurten zijn zij wakker,
soms Verdriet, maar soms ook Vreugd
Ze leven samen in je hart
en hebben daar een goeie tijd.
En ook al is er soms wel smart,
daarna komt altijd weer jolijt.
Koester dus die beide beestjes
en staar je niet op één van beiden blind.
Groei in 't verdriet, en vier de feestjes,
en wees dus beiden goed gezind...
