Enschede, 21-01-2025
Kan ziekte een doel hebben?
Dat is een vraag, die mij al langere tijd bezighield.
Ik stelde deze vraag eens aan iemand en kreeg het volgende antwoord:
"Natúúrlijk niet! Je denkt toch niet dat God iemand ziek wìl hebben?!"
Uhh...okee.
Diegene had de vraag niet helemaal begrepen.
Ik vroeg niet of ziekte een doel kon ZIJN, maar of ziekte een doel kon HÈBBEN.
Daar zit een wezenlijk verschil in.
Dit is, wat ik geloof:
We leven in een gebroken wereld, waarin de duivel de scepter zwaait.
Lukas 4:5-8 (HSV) :
"5 En daarna bracht de duivel Hem op een hoge berg en liet Hem in een ogenblik tijd al de koninkrijken van de wereld zien. 6 En de duivel zei tegen Hem: Ik zal U al deze macht en de heerlijkheid van deze koninkrijken geven, want die is aan mij overgegeven en ik geef die aan wie ik maar wil; 7 dus, als U mij zult aanbidden, zal het allemaal van U zijn. 8 Maar Jezus antwoordde en zei tegen hem: Ga weg van Mij, satan, want er staat geschreven: U zult de Heere, uw God, aanbidden en Hem alleen dienen."
En dus: hier op aarde regeert de duivel, tòtdat de Heer terugkomt!
Dat verklaart voor mij pijn, oorlog, ellende, rampen, ziekte e.d. Grijpt God dan niet in?
Nou...(nòg) niet in de heerschappij van de duivel, maar wèl in het leven van afzonderlijke mensen. Dat betekent dat mensen van ziekte, aandoeningen kwalen, enz. kùnnen genezen. Zo zijn er legio mensen die naar genezingsdiensten gaan, zoals bijv. van Jan Zijlstra en soortgelijke mensen met een bijzondere opdracht (bediening/roeping). En inderdaad komt het voor (wereldwijd zelfs régelmatig!) dat mensen genezen, méde omdat er met hen en voor hen gebeden is.
Jakobus 5:13-15 (HSV):
"13 Is iemand onder u in lijden? Laat hij bidden. Heeft iemand goede moed? Laat hij lofzingen. 14 Is iemand onder u ziek? Laat hij dan de ouderlingen van de gemeente bij zich roepen en laten die voor hem bidden en hem met olie zalven in de Naam van de Heere. 15 En het gelovige gebed zal de zieke behouden en de Heere zal hem weer oprichten. En als hij zonden gedaan heeft, zal hem dat vergeven worden. 16 Belijd elkaar de overtredingen en bid voor elkaar, opdat u gezond wordt. Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand."
Maar wat nou als iemand níét geneest??
Er staat immers in Marcus 11:22-24 (HSV):
"22 En Jezus antwoordde en zei tegen hen: Heb geloof in God. 23 Want, voorwaar, Ik zeg u: wie tegen deze berg zal zeggen: Word opgeheven en in de zee geworpen, en niet zal twijfelen in zijn hart, maar zal geloven dat wat hij zegt, gebeuren zal, het zal hem gebeuren wat hij zegt. 24 Daarom zeg Ik u: alles wat u biddend begeert, geloof dat u het ontvangen zult, en het zal u ten deel vallen. 25 En wanneer u staat te bidden, vergeef als u tegen iemand iets hebt, opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, u uw overtredingen vergeeft."
En dus: wat nù, als je tòch niet bent genezen..?? In dat geval hoor en/of lees je regelmatig:
"Heb je wel voldoende geloof?"
"Staat er misschien iets tussen God en jou?"
"Heb je misschien gezondigd en dat nog niet aan Hem verteld?"
En nog véél meer vragen van ongeveer dezelfde strekking.
Maar volgens mij is er iets fundamenteels fout met deze vorm van vraagstelling: hóé goed bedoeld ook...er schuilt een beschuldigende vingerwijzing in en dus: een veroordeling!
Ikzelf heb zelf ooit deze zelfde vragen gekregen van ouderlingen en had ze destijds misschien 'om de oren kunnen slaan' met Jacobus 5, wànt...staat daar niet dat het "gelóvig gebed" van de ouderlingen de zieke zal genezen? En staat er niet ook dat als ik gezondigd zou hebben, het mij vergeven zou worden? En dus zou ik nèt zo goed kunnen stellen: hebben die óúdsten dan zèlf wel voldoende geloof gehad tijdens hùn gebed voor mij?? Zou er misschien iets tussen hèn en de Heer kunnen staan??
Máár let op: híér loert de duivel op!!! Dit zou een úítgelezen kans zijn om me te laten struikelen!
Wànt..als ik dàt gedaan zou hebben, had ik mijzelf aan eenzèlfde 'vingerwijzing' schuldig gemaakt!
Beter is het, te zoeken naar een mogelijke oorzaak/reden van het uitblijven van een verhoring.
En daarmee kom ik bij de kern van mijn vraag:
Stel dat genezing uitblijft, zou dat dan een REDEN of een DOEL kunnen hebben?
Hieronder een zo'n -mogelijk- "doel":
2 Korintiërs 12:7-10 (HSV):
"7 En opdat ik mij door het allesovertreffende karakter van de openbaringen niet zou verheffen, is mij een doorn in het vlees gegeven, een engel van de satan, om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet zou verheffen. 8 Hierover heb ik de Heere driemaal gesmeekt dat hij van mij weg zou gaan. 9 Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen. 10 Daarom heb ik een behagen in zwakheden, in smadelijke behandelingen, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus' wil. Want wanneer ik zwak ben, dan ben ik machtig."
Zo leerde Paulus om neder te worden, waar hij (tot-in-z'n-kleine-teen!) bijzonder arrogant was.
Een ander, al even duidelijk voorbeeld van "Kracht wordt zichtbaar in zwakheid":
Nick Vujicic, de man die geboren werd zonder armen en benen. Deze man is een getuige van de Heer en een ware zegen voor tienduizenden mensen, overal ter wereld.
Nou vooruit dan, nog ééntje:
Dick en Rick Hoyt, een vader die met zijn zeer zwaar invalide zoon diverse triathlons, marathons e.d. liep, waaronder de beruchte "Iron Man".
Door hun houding en volharding werden ze over de hele wereld bekend om vervolgens een zegen, bemoediging en steun te worden voor duizenden. En réken maar dat deze mensen, nèt als Paulus destijds, hun longen uit hun lijf gebeden hebben en velen mèt hen!! Wat mij persoonlijk betreft: af en toe lijkt het alsof er een heel klein glimpje van begrip tevoorschijn komt, al begrijp ik vele malen vaker totáál niet wat God's bedoeling is.
Ik heb inmiddels begrepen (hardleerse en langzame leerling die ik ben) dat alle narigheid en ongerechtigheden niet vàn de Heer komen, maar dat Hij ze wèl gebruikt!
Dat betekent dat de Here God de pijn en narigheid vaak toelaat, simpelweg omdat Hij die dingen wil laten meewerken in het tot stand komen van iets goeds. Zo staat er in Zijn Woord dat Hij alle dingen doet meewerken ten goede.
Romeinen 8:28-29 (HSV):
"28 En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn. 29 Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders."
En dus..kun je stellen dat àlle lijden, hóélang ook of in wèlke vorm ook, uiteindelijk bedoeld is om ons te vormen, te vormen naar het perfekte beeld van Jezus!
De Heer verhoort weliswaar wel gebeden van ons, maar enkel op ZIJN tijd en inderdaad ook niet èlk gebed wordt verhoord, waarbij voor mij één ding als een paal boven water staat: het uitblijven van een gebedsverhoring betekent niet het uitblijven van een antwoord, want de Heer antwoordt àltijd!
We moeten dat antwoord alleen wèl willen 'horen'...
Wees gezegend,
Sebo
