Gelijkenis met een boom
Een mens lijkt op verschillende punten eigenlijk net een boom .
We staan in het leven, we groeien, we bloeien, we functioneren beter met meer licht, doorstaan vaak stormen, raken daardoor soms stukjes van onszelf kwijt, èn..we gaan dood.
Toch?
Ik zie het volgende beeld voor me:
De ware christen is als een mooie boom, hij groeit en groeit, en hij zit met zijn wortels diep in de vaste grond, Die Jezus heet.
Als je een boom zijn licht ontneemt, of een groot deel daarvan, zal hij niet volledig uitgroeien. Hij zal niet bloeien, en geen vrucht dragen.
Maar mensen, die in God's Licht staan, mogen ook volledig uitgroeien en dragen daardoor ook veel vrucht.
En net als bij verschillende bomen, dragen christenen ook verschillende vruchten.
Een gezonde boom doorstaat zware stormen, verliest soms een aantal takken, maar zijn stam is sterk, en de grond houdt zijn wortels stevig vast. Die vaste grond houdt de boom overeind.
Het gebeurt ook wel eens, dat de wind de top van de boom stevig heen en weer zwiept, maar onder aan de stam is het lekker rustig.
Hoe dichter bij de veilige grond, hoe dichter bij de wortel, hoe rustiger.
Net als bij de Here Jezus; hoe dichter we bij Hem zijn, des te meer rust we zullen en mogen ervaren.
Hoe verder van de basis, de grond, hoe wilder de takken in de wind zwiepen.
Anders gezegd: hoe verder we in de wereld raken, hoe verder we verwijderd raken van die zo broodnodige rust die we alléén bij Hèm vinden, bij Jezus.
Door alle drukte in ons leven, kunnen we aardig meegesleept worden in de wereld van alledag.
Maar we moeten niet teveel naar onze zwiepende boomtoppen kijken, maar steeds weer terug gaan, naar onze wortels, die diep verankerd in de Here Jezus zitten. Dáár komt al het goede vandaan.
Hoe verder we van God af leven, en onze eigen gang gaan, hoe meer ons geestelijk leven vervaagt. En hoe onrustiger we worden.
Als christen hebben we zelf in de hand, hoe dicht we bij de Heer leven, dat wil zeggen: we kunnen niet altijd voorkomen dat we worden verleid om af te dwalen, maar we hebben wèl zelf de keuze om úít de verleiding, úít de afdwaling...terug naar de Heer te gaan!
Wetende dat een gezonde boom, die diep geworteld zit, door alle narigheid en tegenslagen heen groeit, want hij krijgt zijn voeding vanuit de rijke grond.
Hij zuigt het water door zijn wortels uit de grond, het broodnodige water. Hij krijgt een vol bladerdek, waar vogels schuilen en nestelen. Hij draagt veel vrucht, wat dan weer tot voeding van anderen mag zijn.
Het water van de boom is voor een christen het levende water, het Woord van God, ofwel de bijbel. Als we de bijbel lezen, worden we geestelijk gevoed, en daardoor groeien we in geestelijke zin.
Lezen we echter niet, en vinden we alleen de zondagdienst wel voldoende, lopen we groot risico langzaam te verdorren, net als een boom die te weinig water krijgt.
Een mens die Jezus in zijn hart heeft, weet door alles heen, hoe moeilijk het soms ook is, dat God hem nooit in de steek zal laten, ook al voelt dat soms wel zo.
Een christen komt altijd sterker uit de strijd als hij de soms zeer pijnlijke levenslessen van de Here God heeft moeten leren.
Omdat hij weet: de Here God is vóór mij, wie zal dan tégen mij zijn?
Wij zijn méér dan overwinnaars, door de liefde van God, die Zijn eigen Zoon Jezus naar de wereld zond, om de fouten van de mensen op Zich te nemen, de schuld te dragen.
Als we dat met hart en ziel erkennen, mogen we voor eeuwig in Zijn licht staan en zo
volledig tot volle bloei komen...
Wees gezegend,
Sebo
