Spreuk van de dag
Glimlachen is de beste manier om je tanden te laten zien.
woensdag 8 januari 2014
dinsdag 31 december 2013
Oud en Nieuw
Ik zie mezelf naar buiten staren
denkend over hoe het is geweest
Ja, er waren zeker betere jaren;
dit jaar was voor ons niet echt een feest.
Op deze laatste dag blik ik nog even terug
en dankbaar besef ik: we zijn klaar!
Ik rek me uit en recht m'n rug,
Strijdvaardig voor weer een heel nieuw jaar.
Een nieuw jaar geeft immers nieuwe hoop,
dat alles dìt keer beter zal gaan,
dus gaat in de ochtend na middernacht
met een glimlach het licht weer aan.
Dekens weg en de gordijnen open
Tijd voor de allereerste dag
Schromend naar de weegschaal lopend,
die vorig jaar nog sterretjes zag....
Ik zie mezelf naar buiten staren
denkend over hoe het is geweest
Ja, er waren zeker betere jaren;
dit jaar was voor ons niet echt een feest.
Op deze laatste dag blik ik nog even terug
en dankbaar besef ik: we zijn klaar!
Ik rek me uit en recht m'n rug,
Strijdvaardig voor weer een heel nieuw jaar.
Een nieuw jaar geeft immers nieuwe hoop,
dat alles dìt keer beter zal gaan,
dus gaat in de ochtend na middernacht
met een glimlach het licht weer aan.
Dekens weg en de gordijnen open
Tijd voor de allereerste dag
Schromend naar de weegschaal lopend,
die vorig jaar nog sterretjes zag....
donderdag 26 december 2013
Kerst-offer
Voor ons allemaal kwam jij op aarde toen,
en rond de kerst was jij volwassen,
Och stakker, ik had toch zó met jou te doen,
want ik moest je zó onaangenaam verrassen.
Jij zou iets heel bijzonders doen:
jouw offer voor ons allemaal.
Het koste menigeen veel poen
en zo kregen wij toch ons Kerstmismaal...
(ter herinnering aan onze lieve kalkoen)
zaterdag 7 december 2013
Een regenachtige avond
Alleen in een bijna lege trein,
kijkend door de beregende ruiten,
Nog net zie ik de ontbladerde bomen op een plein.
Het is al bijna donker buiten.
Enkele vluchtige schimmen nog in de regen,
op zoek naar hun eigen warme plek
En ik voel de trein opnieuw bewegen,
een klaaglijk kreunend en schokkend vertrek.
Voorbijflitsende bomen, verdwijnend stadslicht,
de lichtslang snijdt traag door het land.
Regendruppels belemmeren mijn zicht,
M’n boek ligt dichtgeslagen in m’n hand.
In de verte doemt alweer een andere stad
het eindpunt van deze verregende trein.
Ik droomde zo dat ik bijna vergat,
dat ook ik in deze stad moet zijn.
Eindelijk ben ik weer thuis, zo moet het zijn
natte kleren uit en steek een haardvuur aan.
Ik schenk voor mezelf een glas rooie wijn
en onttrek me behaaglijk aan ons jachtig bestaan.
Alleen in een bijna lege trein,
kijkend door de beregende ruiten,
Nog net zie ik de ontbladerde bomen op een plein.
Het is al bijna donker buiten.
Enkele vluchtige schimmen nog in de regen,
op zoek naar hun eigen warme plek
En ik voel de trein opnieuw bewegen,
een klaaglijk kreunend en schokkend vertrek.
Voorbijflitsende bomen, verdwijnend stadslicht,
de lichtslang snijdt traag door het land.
Regendruppels belemmeren mijn zicht,
M’n boek ligt dichtgeslagen in m’n hand.
In de verte doemt alweer een andere stad
het eindpunt van deze verregende trein.
Ik droomde zo dat ik bijna vergat,
dat ook ik in deze stad moet zijn.
Eindelijk ben ik weer thuis, zo moet het zijn
natte kleren uit en steek een haardvuur aan.
Ik schenk voor mezelf een glas rooie wijn
en onttrek me behaaglijk aan ons jachtig bestaan.
donderdag 5 december 2013
maandag 25 november 2013
Móét ziekte altijd een doel hebben?
Kan het ook zijn, dat ziekte er nu eenmaal ís?
Simpelweg, omdát we nu eenmaal in een gebroken wereld leven?
Stel je dit eens voor:
In een heel gewoon christelijk standaard-gezinnetje met twee kindertjes wordt vader ziek. Dodelijk ziek.
Oprecht gelovend in genezing, volgens Markus 11:22-24 (NBV):
"22 Jezus zei tegen hen: ‘Heb vertrouwen in God. 23 Ik verzeker jullie: als iemand tegen die berg zegt: “Kom van je plaats en stort je in zee,” en niet twijfelt in zijn hart, maar gelooft dat gebeuren zal wat hij zegt, dan zal het ook gebeuren. 24 Daarom zeg ik jullie: alles waarom jullie bidden en vragen, geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen.", vertrouwen vader en moeder en hun broeders en zusters in de kerk erop dat genezing 'onderweg' is.
Helaas, vader komt ondanks alle gebeden en ondanks een oprecht geloof en vertrouwen in die genezing toch te overlijden, twee kindertjes en een moeder achterlatend. In zijn laatste ogenblikken zullen hij en moeder nog enkele woorden gewisseld hebben, terwijl er in de achterkamer door enkele familieleden en broeders en zusters van hun gemeente gebeden werd voor het hele gezin. Niet lang daarna sluit vader de ogen en slaapt zachtjes in...
Later, kort na vaders overlijden, klinken er in de kerk geluiden als: "De Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen..", of: "Des Heeren wegen zijn ondoorgrondelijk." Ja, zèlfs: "God zal er Zijn bedoeling mee hebben.." En, biddend voor het achtergebleven gezin, is daarmee vaders overlijden afgesloten...
Dat roept vragen op.
Zéker bij mij..
Want laten we eerlijk zijn: welk dóél kan God nou menselijkerwijs hebben met die ziekte en de achterblijving van zo'n gezinnetje? Dat snàp je toch niet!!? Daar kàn toch helemaal geen dóél achterzitten??
Ja, misschien..ooit..járen later..als de kinderen groot zijn en kunnen verhalen/getuigen van een liefdevolle moeder, die hen in haar eentje heeft grootgebracht.
Maar zeg nou eerlijk: daar denk je op dàt moment toch niet aan?!
Dat is net zoiets als wanneer je te kampen hebt met een ondergelopen huis, terwijl de regen met bakken uit de lucht komt en iemand dan tegen je zegt: "Kop op! Achter de wolken schijnt de zon..!"
Het klinkt misschien stom, maar volgens mij staat dat zo ongeveer in de bijbel..
In Romeinen 8:18 (NBV) staat:
"18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard."
In momenten van grote stress (ziekte, rampspoed, o.i.d.) wìl je dat helemaal niet horen! Je wilt juist dat die regen ophoudt en dat het water uit je huis verdwijnt, dat die nare ziekte of pijn verdwijnt! Daar komt bij dat je niet eens de tíjd hebt om daar over na te denken, je bent véél te druk met te proberen je huis en huisraad te redden, met het hoofd in alle opzichten boven water te houden..!!
Bovendien is het de bijbel zèlf, die ons leert om vooral niet te ver vooruit te kijken..!
Jakobus 4:13-14: (NBV)
"13 Dan iets voor u die zegt: ‘Vandaag of morgen gaan wij naar die en die stad. Daar blijven we een jaar, we zullen er handeldrijven en geld verdienen.’ 14 U weet niet eens hoe uw leven er morgen uitziet. U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt."
En: Matteüs 6:34 (NBV):
"34 Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last."
Daarom dus:
Mensen, die denken dat ze je in moeilijke tijden opbeuren door te zeggen: "Kijk niet naar nu, maar richt je oog op het moois dat komen gaat", bedoelen het misschien goed maar hebben bljkbaar geen flauw idee van de situatie waarin je op dat moment verkeert, òf ze weten niet goed wat te zeggen en komen derhalve met een bijbeltekst, die op dat moment echt een 'dooddoener' is..
Je hebt vast het gevoel dat dit stuk, zo op het oog, nou niet bepaald positief overkomt en misschien ìs dat ook wel zo.
Enige tijd geleden schreef ik het stuk "Kan ziekte een doel hebben?" .
Dit stuk is daar eigenlijk een soort gevolg van. Al denkende en lezende bedacht ik me dat de Heer in Zijn tijd op aarde velen heeft genezen, maar ook heel velen niet. Ondanks dat die zieken vrijwel in Zijn onmiddelijke nabijheid waren. Waarom niet? Had de Heer een bedoeling met hen of hun ziekte? Nee! De massa's waren meestal te groot en de tijd was maar beperkt. De Here Jezus kon eenvoudigweg niet bij iederéén komen en ik zie de opleiding van de twaalf dan ook min of meer als een soort 'stoom-cursus', vanwege het grote tijdgebrek.
En zo zou ik voor mijzelf een belangrijke conclusie kunnen trekken:
We leven nu eenmaal in een gebroken en tijdelijke wereld, waarin alles en iedereen onderhevig is aan slijtage, ziekte, ouderdom en dood. Dat 'hóórt' nu eenmaal bij onze planeet en dus bij ons.
Het is (volgens mij) daarom juist in de genézing, waar de bedoeling ligt. Niet in ziekte! De Heer heeft juist een bedoeling met iemands genézing: nl. "dat de werken Gods in hem openbaar worden."(Joh. 9:3 NBG 51)
Misschien is het helemaal geen gek idee om dus tegen een zieke niet te zeggen: "Kop op! Ik weet zeker dat achter de wolken de zon schijnt!" (Want ik ben er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden. Rom. 8:18), maar inplaats daarvan juist: "Laten we bidden en hopen dat het werk van de Heer in jou openbaar mag worden en dat Hij jouw lijden ondertussen zal verzwakken èn jou kracht zal geven om het overgebleven lijden te kunnen dragen!"
Tsja..zomaar een gedachtengang..en vóór ik er erg in heb, ligt er een heel epistel voor me....
God's warme deken van liefde,
Sebo
Kan het ook zijn, dat ziekte er nu eenmaal ís?
Simpelweg, omdát we nu eenmaal in een gebroken wereld leven?
Stel je dit eens voor:
In een heel gewoon christelijk standaard-gezinnetje met twee kindertjes wordt vader ziek. Dodelijk ziek.
Oprecht gelovend in genezing, volgens Markus 11:22-24 (NBV):
"22 Jezus zei tegen hen: ‘Heb vertrouwen in God. 23 Ik verzeker jullie: als iemand tegen die berg zegt: “Kom van je plaats en stort je in zee,” en niet twijfelt in zijn hart, maar gelooft dat gebeuren zal wat hij zegt, dan zal het ook gebeuren. 24 Daarom zeg ik jullie: alles waarom jullie bidden en vragen, geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen.", vertrouwen vader en moeder en hun broeders en zusters in de kerk erop dat genezing 'onderweg' is.
Helaas, vader komt ondanks alle gebeden en ondanks een oprecht geloof en vertrouwen in die genezing toch te overlijden, twee kindertjes en een moeder achterlatend. In zijn laatste ogenblikken zullen hij en moeder nog enkele woorden gewisseld hebben, terwijl er in de achterkamer door enkele familieleden en broeders en zusters van hun gemeente gebeden werd voor het hele gezin. Niet lang daarna sluit vader de ogen en slaapt zachtjes in...
Later, kort na vaders overlijden, klinken er in de kerk geluiden als: "De Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen..", of: "Des Heeren wegen zijn ondoorgrondelijk." Ja, zèlfs: "God zal er Zijn bedoeling mee hebben.." En, biddend voor het achtergebleven gezin, is daarmee vaders overlijden afgesloten...
Dat roept vragen op.
Zéker bij mij..
Want laten we eerlijk zijn: welk dóél kan God nou menselijkerwijs hebben met die ziekte en de achterblijving van zo'n gezinnetje? Dat snàp je toch niet!!? Daar kàn toch helemaal geen dóél achterzitten??
Ja, misschien..ooit..járen later..als de kinderen groot zijn en kunnen verhalen/getuigen van een liefdevolle moeder, die hen in haar eentje heeft grootgebracht.
Maar zeg nou eerlijk: daar denk je op dàt moment toch niet aan?!
Dat is net zoiets als wanneer je te kampen hebt met een ondergelopen huis, terwijl de regen met bakken uit de lucht komt en iemand dan tegen je zegt: "Kop op! Achter de wolken schijnt de zon..!"
Het klinkt misschien stom, maar volgens mij staat dat zo ongeveer in de bijbel..
In Romeinen 8:18 (NBV) staat:
"18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard."
In momenten van grote stress (ziekte, rampspoed, o.i.d.) wìl je dat helemaal niet horen! Je wilt juist dat die regen ophoudt en dat het water uit je huis verdwijnt, dat die nare ziekte of pijn verdwijnt! Daar komt bij dat je niet eens de tíjd hebt om daar over na te denken, je bent véél te druk met te proberen je huis en huisraad te redden, met het hoofd in alle opzichten boven water te houden..!!
Bovendien is het de bijbel zèlf, die ons leert om vooral niet te ver vooruit te kijken..!
Jakobus 4:13-14: (NBV)
"13 Dan iets voor u die zegt: ‘Vandaag of morgen gaan wij naar die en die stad. Daar blijven we een jaar, we zullen er handeldrijven en geld verdienen.’ 14 U weet niet eens hoe uw leven er morgen uitziet. U bent immers maar damp, die heel even verschijnt en dan al verdwijnt."
En: Matteüs 6:34 (NBV):
"34 Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last."
Daarom dus:
Mensen, die denken dat ze je in moeilijke tijden opbeuren door te zeggen: "Kijk niet naar nu, maar richt je oog op het moois dat komen gaat", bedoelen het misschien goed maar hebben bljkbaar geen flauw idee van de situatie waarin je op dat moment verkeert, òf ze weten niet goed wat te zeggen en komen derhalve met een bijbeltekst, die op dat moment echt een 'dooddoener' is..
Je hebt vast het gevoel dat dit stuk, zo op het oog, nou niet bepaald positief overkomt en misschien ìs dat ook wel zo.
Enige tijd geleden schreef ik het stuk "Kan ziekte een doel hebben?" .
Dit stuk is daar eigenlijk een soort gevolg van. Al denkende en lezende bedacht ik me dat de Heer in Zijn tijd op aarde velen heeft genezen, maar ook heel velen niet. Ondanks dat die zieken vrijwel in Zijn onmiddelijke nabijheid waren. Waarom niet? Had de Heer een bedoeling met hen of hun ziekte? Nee! De massa's waren meestal te groot en de tijd was maar beperkt. De Here Jezus kon eenvoudigweg niet bij iederéén komen en ik zie de opleiding van de twaalf dan ook min of meer als een soort 'stoom-cursus', vanwege het grote tijdgebrek.
En zo zou ik voor mijzelf een belangrijke conclusie kunnen trekken:
We leven nu eenmaal in een gebroken en tijdelijke wereld, waarin alles en iedereen onderhevig is aan slijtage, ziekte, ouderdom en dood. Dat 'hóórt' nu eenmaal bij onze planeet en dus bij ons.
Het is (volgens mij) daarom juist in de genézing, waar de bedoeling ligt. Niet in ziekte! De Heer heeft juist een bedoeling met iemands genézing: nl. "dat de werken Gods in hem openbaar worden."(Joh. 9:3 NBG 51)
Misschien is het helemaal geen gek idee om dus tegen een zieke niet te zeggen: "Kop op! Ik weet zeker dat achter de wolken de zon schijnt!" (Want ik ben er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden. Rom. 8:18), maar inplaats daarvan juist: "Laten we bidden en hopen dat het werk van de Heer in jou openbaar mag worden en dat Hij jouw lijden ondertussen zal verzwakken èn jou kracht zal geven om het overgebleven lijden te kunnen dragen!"
Tsja..zomaar een gedachtengang..en vóór ik er erg in heb, ligt er een heel epistel voor me....
God's warme deken van liefde,
Sebo
dinsdag 19 november 2013
Kaboutertje
Met een puntmuts op hun koppies
vaak een kruiwagen in de hand.
Ze lijken helemaal in hun noppies
en je vind ze overal in ‘t land.
In vele tuinen, langs de wegen
houden ze stilletjes de wacht.
Ze staan in weer en wind en regen
hun uitdrukking vaak heel zacht.
Lieve kleine kereltjes,
kabouter is hun naam,
Geduldig voeren ze kikkers en mereltjes
en verwerven zo grote faam.
Voor ons lijken ze heel klein,
maar trots staan ze altijd in de regen.
Zou het nou niet fantastisch zijn
als ze iets meer waardering kregen?
Voor David...
Met een puntmuts op hun koppies
vaak een kruiwagen in de hand.
Ze lijken helemaal in hun noppies
en je vind ze overal in ‘t land.
In vele tuinen, langs de wegen
houden ze stilletjes de wacht.
Ze staan in weer en wind en regen
hun uitdrukking vaak heel zacht.
Lieve kleine kereltjes,
kabouter is hun naam,
Geduldig voeren ze kikkers en mereltjes
en verwerven zo grote faam.
Voor ons lijken ze heel klein,
maar trots staan ze altijd in de regen.
Zou het nou niet fantastisch zijn
als ze iets meer waardering kregen?
Voor David...
dinsdag 12 november 2013
De trieste, maar zééér verhelderende waarheid!
Iedereen kent wel de (helaas) overbekende programma's van vage figuren als Char, Derek Ogelvie, Jomanda, en tal van andere oplichters, al was het maar van horen zeggen..
Verreweg de meeste christenen houden zich (terecht!) vèr verwijderd van dit soort mensen, die zeggen/beweren de gave te hebben "met geesten te kunnen praten".
Ook ik heb mijzelf héél ver van dit soort bedriegers gehouden, want dit is niet van de Heer maar van Zijn vijand. En dan bedoel ik niet dat ik geloof dat deze mensen, via satan, wèrkelijk met 'geesten' spreken..
Integendeel! Ik was en ben er van overtuigd dat het hier gaat om dood-ordinair, simpel bedrog via een slimme truc!
Tot nu hield ik mij er verre van! Tot nu...
Al een paar dagen houden enkele verhalen, artikelen, collums en video's over deze vorm van bedrog mij bezig. Met een goede vriend van mij, die hier ècht in geloofde, sprak ik er vele malen over en hij was er rotsvast van overtuigd dat het hier werkelijk om bijzondere gaven ging. "Paranormale beursen" bezoekend werd hij alleen maar nóg meer in deze overtuiging gesterkt.
Ik heb mij (heel voorzichtig en biddend!!) verdiept in dit zg. 'paranormale' gedoe en wat blijkt? Er is NIETS om bang voor te zijn! Het is allemaal doorgestoken kaart en bedrog van de simpelste orde!! En iedereen zou het in enkele kleine stapjes kunnen leren.
Hèt grote idee heet: "Cold reading", wat zoveel betekent als: proberen om van iemand die je nog nooit gezien hebt, info los te peuteren door te vragen en te raden. De ondervraagde, al dan niet in jou gelovend, vult de hiaten zelf in en voila!, je komt over als een begaafde......
Hieronder twee filmpjes, één met de ontmaskering van Derek Ogelvie, en het tweede filmpje laat zien, dat er achter de schermen ook info wordt verkregen van internet, welke vervolgens aan de ondervraagde gepresenteerd wordt als, je raadt het al....een bijzondere gave...
De ontmaskering van Derek Ogelvie
De grote truc via handig gebruik/misbruik van internet..
Dit filmpje is tevens een waarschuwing, voorzichtig te zijn met wat je allemaal op het internet zet aan persoonlijke info.
Iedereen kent wel de (helaas) overbekende programma's van vage figuren als Char, Derek Ogelvie, Jomanda, en tal van andere oplichters, al was het maar van horen zeggen..
Verreweg de meeste christenen houden zich (terecht!) vèr verwijderd van dit soort mensen, die zeggen/beweren de gave te hebben "met geesten te kunnen praten".
Ook ik heb mijzelf héél ver van dit soort bedriegers gehouden, want dit is niet van de Heer maar van Zijn vijand. En dan bedoel ik niet dat ik geloof dat deze mensen, via satan, wèrkelijk met 'geesten' spreken..
Integendeel! Ik was en ben er van overtuigd dat het hier gaat om dood-ordinair, simpel bedrog via een slimme truc!
Tot nu hield ik mij er verre van! Tot nu...
Al een paar dagen houden enkele verhalen, artikelen, collums en video's over deze vorm van bedrog mij bezig. Met een goede vriend van mij, die hier ècht in geloofde, sprak ik er vele malen over en hij was er rotsvast van overtuigd dat het hier werkelijk om bijzondere gaven ging. "Paranormale beursen" bezoekend werd hij alleen maar nóg meer in deze overtuiging gesterkt.
Ik heb mij (heel voorzichtig en biddend!!) verdiept in dit zg. 'paranormale' gedoe en wat blijkt? Er is NIETS om bang voor te zijn! Het is allemaal doorgestoken kaart en bedrog van de simpelste orde!! En iedereen zou het in enkele kleine stapjes kunnen leren.
Hèt grote idee heet: "Cold reading", wat zoveel betekent als: proberen om van iemand die je nog nooit gezien hebt, info los te peuteren door te vragen en te raden. De ondervraagde, al dan niet in jou gelovend, vult de hiaten zelf in en voila!, je komt over als een begaafde......
Hieronder twee filmpjes, één met de ontmaskering van Derek Ogelvie, en het tweede filmpje laat zien, dat er achter de schermen ook info wordt verkregen van internet, welke vervolgens aan de ondervraagde gepresenteerd wordt als, je raadt het al....een bijzondere gave...
De ontmaskering van Derek Ogelvie
De grote truc via handig gebruik/misbruik van internet..
Ode aan de herfst
Ik heb de herfst gezien.
Hij scheen in duizend kleuren
ik heb de herfst gezien
en het rook naar duizend geuren.
Ik zag de vele paddestoelen
en ook de bladeren, in menig tint
Ik dacht: hoe mooi toch is dit kleurrijk wonder!
Maar ik ben vast de enige die dat vind...
Ik heb de herfst gezien,
ik zag het in de vele mensen,
en in alle dieren, groot en klein.
Ik dacht: wat heb ik niet dat ik moet wensen?
Wat kan mijn leven toch heerlijk simpel zijn...
In onze ogen is het herfst nu
en sterven alle dingen af
we zijn gewend erover te klagen,
als ware dit klimaat een straf.
Maar denk ook eens aan al die mensen,
die leven in een woestenij.
Die zouden dit klimaat wèl wensen,
neem dat maar aan van mij...
Sebo Hilberts, 29-11-’06
Ik heb de herfst gezien.
Hij scheen in duizend kleuren
ik heb de herfst gezien
en het rook naar duizend geuren.
Ik zag de vele paddestoelen
en ook de bladeren, in menig tint
Ik dacht: hoe mooi toch is dit kleurrijk wonder!
Maar ik ben vast de enige die dat vind...
Ik heb de herfst gezien,
ik zag het in de vele mensen,
en in alle dieren, groot en klein.
Ik dacht: wat heb ik niet dat ik moet wensen?
Wat kan mijn leven toch heerlijk simpel zijn...
In onze ogen is het herfst nu
en sterven alle dingen af
we zijn gewend erover te klagen,
als ware dit klimaat een straf.
Maar denk ook eens aan al die mensen,
die leven in een woestenij.
Die zouden dit klimaat wèl wensen,
neem dat maar aan van mij...
Sebo Hilberts, 29-11-’06
zondag 10 november 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)