.

.

donderdag 31 oktober 2024

 Een nieuw begin

Dat klinkt wel mooi, een nieuw begin, maar een nieuw  begin van wat?

Nou, dat kan natuurlijk van vele dingen zijn, je hoort bijvoorbeeld heel veel over mensen die na een verbroken relatie een nieuw begin willen maken.

Mensen die binnen hun relatie een nieuwe start willen maken. 

Een nieuw begin is achter je laten, wat gebeurd is. Loslaten, en opnieuw doen.

Een nieuw begin, dingen anders gaan doen dan voorheen.


Op 1 januari starten heel veel mensen ieder jaar weer opnieuw met goede voornemens. 

En dat varieert van: dit jaar stop ik met roken, dit jaar ga ik 10 kilo afvallen, dit jaar ga ik meer tijd aan mijn gezin besteden of: 

dit jaar ga ik werk zoeken, of dit jaar ga ik veel meer aan liefdadigheid doen.

Zo zijn er honderden voornemens te noemen, die je zou kunnen uitspreken.

En jammer genoeg blijft het bij velen een voornemen, of haakt men na een paar uur, een paar dagen of een paar weken af.

Meestal begint je vol enthousiasme, en dan komt op een gegeven moment de stress. Je gaat weer roken of eten. 

Hetzelfde met het beginnen het gezin meer aandacht te geven. Het gaat even goed, tot bijvoorbeeld de werkgever de werkdruk opvoert tegen het einde van een bepaald project, of een deadline, en dan gaat de nieuwe start in rook op. En dan ben je weer terug bij af, om het een volgende keer nog eens te proberen.

Als je ergens een nieuwe start mee maakt, heb je in elk geval al een groot voordeel ten opzichte van de eerste keer. 

En dat is, dat je uit ervaring al weet, hoe je het nu niet moet doen. Die ervaring kun je nu gebruiken, om de dingen anders, beter aan te pakken. Misschien weet je bij de nieuwe start nog steeds niet hoe het wèl moet, maar je weet dan tenminste hoe het níét moet.

Hèt tijdstip bij uitstek om een nieuwe start te maken, is voor verreweg de meeste mensen op één januari van het nieuwe jaar. De rest van het jaar sukkelen we maar gewoon door, berustend in alweer het zoveelste mislukte voornemen, de zóveelste mislukte 'nieuwe start'.

Maar dankzij Jezus, God's Zoon, mogen we altijd opnieuw beginnen. 

Daarom mag íéder mens, waar dan ook, en wanneer dan ook, altijd en steeds weer God's aangezicht zoeken in gebed. Echt altijd! Dat is toch geweldig?

Iedere keer als we in de fout zijn gegaan door een zonde (een fout) te begaan, of zelfs maar aan een zonde te dènken, mogen we vergeving en hulp vragen. En hoe vaak flitst er niet even iets verkeerds door ons hoofd? Waarschijnlijk honderden keren per dag, vaak onbewust.

Maar hóé vaak, hóé hard of hóé diep we ook vallen, God's Genade gaat altijd verder, dan onze zonde. Althans, als de zonde oprecht in gebed beleden wordt, dat is wel belangrijk!

Met de Here God bij ons, wie kan dan tegen ons zijn?! Bovendien kunnen we er voor kiezen niet aan een zonde toe te geven, of daar in ieder geval tegen te vechten. Zoals iemand eens schreef: elke verleiding biedt ons de mogelijkheid om er tegen te vechten.

En gáán we in de fout; een mens is nooit zo groot, als op zijn knieën. Daar wordt mee bedoeld, als je je zonden en zwakheden aan de Here Jezus bekend maakt, maakt Hij je sterker. God werkt het liefst door onze zwakheden heen, want als wij ons afhankelijk van Hem opstellen, komt Zijn Macht en Kracht het beste naar voren, pas dàn geven wij God de eer, die Hem toekomt.

Een nieuw begin maken, een tweede kans krijgen, wat een voorrecht is dat. Bij God mag je dat. Elke keer opnieuw. En elke keer heb je na een mislukking iets geleerd. Tenminste, als het goed is.

En als je nou niets hebt geleerd van je fouten, wat dan?

Bidden! Vragen om inzicht, vragen om kracht, vragen om vergeving, om wijsheid, vragen om de Heilige Geest. Paulus zei het al in zijn brief aan de gemeente van Efeze: Aanhoudend bidden, niet stoppen, niet opgeven, blijven bidden. (Efeze 6, de geestelijke wapenrusting)

Dan komt het goed, op Zijn tijd. Dan mag je weer een nieuw begin maken, een nieuwe start. De Here Jezus Zelf, zei: "Ik maak alle dingen nieuw." Mensenharten maakt Hij nieuw. Dus ook het jouwe! En daar hoef je niets anders voor te doen dan het simpelweg te accepteren, te aanvaarden.

Daarom noemen wij als christenen deze tijd waarin we nu nog leven "genadetijd"; Hij maakt het beter dan nieuw, beter dan voorheen...uit genade.

Als je de Here Jezus nog niet kent, maak dan vandáág die keuze voor Hem. Hij is geen 'vreemde'. Hij wil geen 'vreemde'voor jou zijn en jíj bent zéker geen vreemde voor Hem! God de Vader kent jou, beter dan jij jezelf kent en Hij wacht op jou!

Weet je niet goed 'hoe het moet'? Vraag hulp, in jou omgeving of hier, op internet. je kunt mij elk moment appen. 

(Overigens was deze laatste manier, via internet, was ook mijn manier. Lekker 'veilig'..niemand kende mij..en in de echte wereld wist niemand dat ik zocht naar antwoorden.)


Ik wens je:

Heel veel wijsheid en heel veel kracht

en God's rijke zegen voor de komende nacht!



Mijn cadeau voor jou..


Ik heb hier iets voor jou 

Maar 't is niet om te bewaren. 

Je kan het ook niet zien, 

alleen van binnen ervaren. 


Ik geef het je mee in dit bericht, 

het zal je vast bevallen. 

Het is heel mooi en voelt heel fijn, 

maar doet ook pijn in sommige gevallen. 


Dus, pas goed op 

met wat ik je ga geven. 

Het is een liefdeswens, 

in dit bericht geschreven. 


Mijn hartewens, die luidt: 

heel veel liefde in dit leven! 

En dat jij die liefde ook weer uit, 

zodat het niet bij jou blijft kleven. 


Mijn liefdeswens is om door te geven 

aan een ieder die jij ontmoet, 

Zodat de liefde overal gaat stromen 

als een warme, weldadige gloed. 


Laat deze warmte maar stromen, 

want niemand houdt het tegen. 

En geef het door met liefde, 

zoals jij het van mij hebt gekregen...

 

De vier V's van het evangelie:

verheug

volg

verwacht

verkondig











woensdag 30 oktober 2024

 Geloof je dat..


...de mens van zichzelf goed is? 

...iedereen respect verdient? 

...je medemens belangrijk is? 

...we meer en beter voor elkaar moeten zorgen? 

...het mogelijk is om dat te veranderen? 

...jij hieraan bij kunt dragen? 

...jij in jouw eigen omgeving iets kunt doen? 

...je soms best wat vrolijker mag zijn? 

...je best wat meer vertrouwen mag hebben in de mensen? 


geloof het niet...

DOE HET ! 

Want...ook JÍJ bent in jouw omgeving belangrijk!

Laat zíén dat het ánders kan..!

dinsdag 22 oktober 2024

Over gemeenteraad en...

Vroeger schreef ik veel. Heel veel..
En daar ik sinds kort weer een klaptopding heb, ga ik me daar maar weer eens aan wagen, op m'n oude weblog, dat nog steeds actief is. Zomaar, omdat schrijven een heerlijke bezigheid is, èn om vriend en vijand te vermaken.
.
Het nu volgende schreef ik zo'n kleine veertien jaar geleden, toen ik nog lid was van een andere gemeente. 
Lach je even mee...?
.
.
Over gemeentevergadering en...
.
Net heerlijk gegeten. Daarna mezelf even klaargemaakt en, hùp..op weg naar de kerk voor de gemeentevergadering. Ik was een beetje aan de vroege kant, maar ik dacht dat ik misschien nog wat zou kunnen helpen bij het klaarzetten van dingen, even een praatje maken met deze of gene of wat dies meer zij. 
Halverwege, ergens op de Patmos-singel, ontwaardde ik plotseling een onaangenaam hoge druk. Oeps...hoge nood...! "Even doorfietsen, jong!" Inmiddels was het begonnen te regenen, een reden temeer om effe 'wat gas op de pedalen te leggen'. Bij de kerk aangekomen snel de fiets op slot gezet en ràp naar binnen. 
Uhh...dat was tenminste de bedoeling... 
Deur nog op slot, nog niemand aanwezig... Oefff!! Volhouwe..ik wacht wel effe...er zal zoo wel iemand komen om de deur open te doen...hopelijk snel! "Kreun, steun.." Inmiddels samengeknepen billen van de nood, kleddernat en...nog steeds niemand te bekennen.. Om twee minuten voor zeven was ik er, maar ondertussen was het vijf voor half acht en de vergadering moest om half acht beginnen. Wat was iedereen toch laat! Dat is toch asiocaal! Je komt toch niet op het allerlaatst binnen? En wat, als het niet doorgaat? Dan is het hélemáál asociaal dat ze dat niet even door-mailen!!! 
En zo voelde ik me in mijn opperste nood steeds bozer worden. Temeer, omdat die nood maar niet verdwijnen wou.. En maar bidden: "Oh Heer, geef me de kracht om het op te houden...!!" Terwijl ik van het ene been op het andere danste, af en toe schuilend onder die twee centimeter "afdak" bij de voordeur, keek ik al stiekem rond naar een donker plekkie..voor het geval dàt..... Uiteindelijk fietste ik in 'totale wanhoop' en boos over de uitbebleven redding in de vorm van een sleuteldrager, zo hard als ik maar kon naar huis en eindelijk ....pffff...ècht...kantjeboord (!!) redding vond op het kleinste kamertje. 
Eenmaal terug in de huiskamer, kleddernat maar hééérlijk opgelucht, vroeg de wederhelft: "...Maar schat, die gemeentevergadering...dat is toch pas volgende week...?"