Zomaar even iets moois...

Spreuk van de dag

Alles wat ons irriteert aan anderen kan leiden tot meer begrip over onszelf.

De ziel als waterpoel

De ziel als waterpoel

Als je het bovenstaande leest, denk je misschien; waar gaat dit nu weer over?
Weet je, op dit moment weet ik dat zelf nog niet eens precies.
Er speelt al een tijdje iets in mijn hoofd, en dat moet nu dus schijnbaar op papier, want ik was helemaal niet van plan nu iets te gaan schrijven.

Probeer je het volgende eens voor de geest te halen;
Ieder mens heeft een ziel, en die ziel is als een waterpoel.
Het leven is als de wind, en waait van een zacht aangenaam briesje, tot heel hard over het water, en soms stormt het zelfs over de waterpoel.
Als het zachtjes waait, gaat alles nog goed in de poel, alles blijft relatief rustig en in balans.
Maar dan komen de stormachtige dagen in ons leven. De problemen en tegenslagen walsen ons leven binnen, en wat gebeurt er met de rustige waterpoel?
Er komen golven aan de oppervlakte, en de poel wordt onrustig.
Als de wind nog wat verder aanwakkert, en tot storm uitgroeit, wordt ook het water ónder het wateroppervlak onrustig. Alles komt in beweging, en het anders zo heldere water, waar je tot op de bodem kon kijken, verandert in een troebele soep.
De wind voert allerlei troep mee, dat in onze waterpoel terechtkomt en blijft drijven of naar de bodem zinkt. 
Het water ziet er uit als modderwater, onbruikbaar voor iedereen.
Het voelt ook absoluut onprettig, ja, soms zelfs zeer pijnlijk.

Maar de waterpoel van een christen heeft een ’’geheim’’ wapen, namelijk de Here God.
Als we in tijden van storm tot God de Vader in Jezus’ Naam bidden,
(wat sterk aan te bevelen is in alle tijden en onder alle weersomstandigheden) komt Hij om de poel heen staan, zodat wij in de luwte van Hem kunnen vertoeven. Dát voelt aangenaam!
Dan zullen de golven wegebben, en het wateroppervlak zal weer spiegelglad worden.
Ook onderwater zal alles tot rust komen, en de waterpoel zal weer kraakhelder zijn, en schoon tot op de bodem, want Jezus ruimt alle troep (zonde) in onze poel op, als wij Hem dat vragen. Niet alleen de troep die aan de oppervlakte drijft, maar ook wat verborgen op de bodem ligt.
En alles is dan weer in balans tot de volgende harde wind.

Dat betekent dus niet, als we maar constant blijven bidden, we dan geen stormen zullen ervaren.
In ons leven staat de Here God pijn, tegenslag en verdriet toe om ons karakter te vormen, of Hij laat het toe voor een ander doel. Bijvoorbeeld als voorbereiding op iets.
Maar als we blijven bidden, zullen de stormen en harde wind wél afnemen.
Weet je, hoe onprettig zo’n storm ook voelt, we hebben het van tijd tot tijd wél nodig.
Om ons volharding bij te brengen, om ons te sterken in ons geloof, om te leren ons vertrouwen alleen op de Here te stellen, en niet op mensen of onszelf te vertrouwen.
We kunnen al deze dingen simpelweg levenslessen noemen, want de Heer heeft het goed met ons voor en laat voor degenen die Hem liefhebben, alles meewerken ten goede, lees je bijbel er maar op na.


Ik wens je vanuit het diepste van mijn waterpoel, windstilte toe, en kraakhelder water tot op de bodem van jouw poel.

Sebo