.

.

zondag 10 februari 2013

De ziel als waterpoel

De ziel als waterpoel

Als je het bovenstaande leest, denk je misschien; waar gaat dit nu weer over?
Weet je, op dit moment weet ik dat zelf nog niet eens precies.
Er speelt al een tijdje iets in mijn hoofd, en dat moet nu dus schijnbaar op papier, want ik was helemaal niet van plan nu iets te gaan schrijven.

Probeer je het volgende eens voor de geest te halen;
Ieder mens heeft een ziel, en die ziel is als een waterpoel.
Het leven is als de wind, en waait van een zacht aangenaam briesje, tot heel hard over het water, en soms stormt het zelfs over de waterpoel.
Als het zachtjes waait, gaat alles nog goed in de poel, alles blijft relatief rustig en in balans.
Maar dan komen de stormachtige dagen in ons leven. De problemen en tegenslagen walsen ons leven binnen, en wat gebeurt er met de rustige waterpoel?
Er komen golven aan de oppervlakte, en de poel wordt onrustig.
Als de wind nog wat verder aanwakkert, en tot storm uitgroeit, wordt ook het water ónder het wateroppervlak onrustig. Alles komt in beweging, en het anders zo heldere water, waar je tot op de bodem kon kijken, verandert in een troebele soep.
De wind voert allerlei troep mee, dat in onze waterpoel terechtkomt en blijft drijven of naar de bodem zinkt. 
Het water ziet er uit als modderwater, onbruikbaar voor iedereen.
Het voelt ook absoluut onprettig, ja, soms zelfs zeer pijnlijk.

Maar de waterpoel van een christen heeft een ’’geheim’’ wapen, namelijk de Here God.
Als we in tijden van storm tot God de Vader in Jezus’ Naam bidden,
(wat sterk aan te bevelen is in alle tijden en onder alle weersomstandigheden) komt Hij om de poel heen staan, zodat wij in de luwte van Hem kunnen vertoeven. Dát voelt aangenaam!
Dan zullen de golven wegebben, en het wateroppervlak zal weer spiegelglad worden.
Ook onderwater zal alles tot rust komen, en de waterpoel zal weer kraakhelder zijn, en schoon tot op de bodem, want Jezus ruimt alle troep (zonde) in onze poel op, als wij Hem dat vragen. Niet alleen de troep die aan de oppervlakte drijft, maar ook wat verborgen op de bodem ligt.
En alles is dan weer in balans tot de volgende harde wind.

Dat betekent dus niet, als we maar constant blijven bidden, we dan geen stormen zullen ervaren.
In ons leven staat de Here God pijn, tegenslag en verdriet toe om ons karakter te vormen, of Hij laat het toe voor een ander doel. Bijvoorbeeld als voorbereiding op iets.
Maar als we blijven bidden, zullen de stormen en harde wind wél afnemen.
Weet je, hoe onprettig zo’n storm ook voelt, we hebben het van tijd tot tijd wél nodig.
Om ons volharding bij te brengen, om ons te sterken in ons geloof, om te leren ons vertrouwen alleen op de Here te stellen, en niet op mensen of onszelf te vertrouwen.
We kunnen al deze dingen simpelweg levenslessen noemen, want de Heer heeft het goed met ons voor en laat voor degenen die Hem liefhebben, alles meewerken ten goede, lees je bijbel er maar op na.


Ik wens je vanuit het diepste van mijn waterpoel, windstilte toe, en kraakhelder water tot op de bodem van jouw poel.

Sebo

6 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eerlijk gezegd was het geen seconde in mij opgekomen, dat Wiebe dit wel eens zou kunnen lezen. Jouw mening is voor jou belangrijk en de mijne is dat voor mij. Zo eenvoudig ligt het...

    Onze beider meningen en geloofsbeleving staan echter zo onvoorstelbaar ver uit elkaar, dat van enige mate van discussie geen sprake kan zijn, simpelweg, omdat je al bij voorbaat meent "gelijk" te hebben. Dat is blijkbaar erg belangrijk voor je.
    Tevens is het zo (en daar hebben we het al vaker over gehad) dat jij de zaken uitermate wettisch benadert, terwijl het mijn mening is dat we VRIJ gekocht zijn door het bloed van Jezus en daarom niet meer onder de wet en onder het oordeel vallen, maar juist met onze bekering -en doop als nieuwe mensen geboren worden, (wedergeboorte). Zodoende zijn wij dan een NIEUWE SCHEPPING, met niet meer onszelf aan het roer maar Jezus die in ons leeft stuurt nu.

    En zie daar Wiebe: beiden geloven we in dezelfde Vader en in dezelfde Zoon. Jij echter op jóúw manier en ik op mijn manier. Is één van beiden slecht/onwaar? Jij beschouwt de dingen vanuit een theologisch oogpunt, terwijl ik mezelf veel meer zie als een "Abbaloog". Ik hou ervan om God te zien als een Vader, een Grote Pappie, die altijd op me past, altijd voor me klaarstaat en altijd naar me luistert. En dus: ik probéér te geloven als een kind, zoals Jezus dat van z'n discipelen vroeg.

    En ja: we bekijken de dingen misschien op een andere manier, maar is jouw manier fout? Of de mijne?

    NEE!! De Heer heeft een ieder van ons gemaakt met een heel eigen karakter, een heel eigen gevoelsleven, achtergrond, e.d.

    Wat mensen juist fóút doen, is al die variaties in geloofsbeleving op een hiërarchische wijze benaderen, met als gevolg dat de ene vorm goed is en de andere per definitie slecht is en dus fout...

    Ik denk echter dat de Heer in al Zijn Wijsheid juist zórg heeft gedragen voor al die verschillen in geloofsbeleving, juist omdàt iedereen zo verschillend is. En daarom is het ook boeiend en stimulerend tegelijk en maar al te vaak gelukkig ook bemoedigend. We kunnen zoveel van die andere èn onze eigen beleving leren en delen.

    Als de ander maar niet per definitie met een vermanende vinger blijft wijzen op zijn gelijk.
    Helaas is dat nu juist wat jij onophoudelijk doet en dat vind ik erg jammer. Dat sluit om het even welke 'discussie' op voorhand uit, terwijl jij en ik toch zo véél van elkaar zouden kunnen delen/leren.....

    Vader's warme deken van Liefde,

    Sebo

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goedemorgen,

    De Discipelen vroegen het zich ook af hoe bijv.rijken toch in de Hemel
    konden komen, zie Mat.19 vanaf vers 23.
    Jezus antwoordt op het laatst van dit gedeelte:Bij mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.

    Groetjes G.S.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Als we toch maar eens in staat zouden zijn te erkennen dat we niet allemaal hetzelfde zijn.
    Dat we om die reden dezelfde Bijbelteksten anders invoelen omdat we de nadruk leggen op andere teksten.

    Waar komen ook alweer al die kerkscheuringen vandaan

    Johan

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen

Dankjewel voor je reactie en ik wens je nog veel leesplezier.