Oude fossielen
Ik zag eens een fossiel,
daarna een berg met jong gras
en ik begreep dat dat fossiel
mijn oude leven was.
Toen bekeek ik die grote berg
en zag in 't maagdelijk gras
een hele nieuwe weg
die nog nooit betreden was.
Ik keek eens even om me heen;
het gras was ongemaaid.
God had door alle fossielen heen
nieuw leven ingezaaid.
Terwijl elk fossiel langzaam verdween,
kreeg mijn leven nieuwe glans.
En met Gods warmte om me heen
kwam ik eindelijk in balans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dankjewel voor je reactie en ik wens je nog veel leesplezier.