Serenade aan de Taal
Een onvermoeide strijd
is het dansen van de letters
er komt geen einde aan
is er ooit een begin in geweest
Letters die als dwazen kronkelen
in vreemde vormeloze vormen
klanken van wat zal gaan ontstaan
weergalmen in mijn geheugen
denkend, spelend met de letters
geef ik mij over aan de taal
De letters vormen langzaam woorden
woorden verenigen zich tot zinnen
zwevend, twijfelend
golven zinnen over het smetteloos wit
Vechtend de strijd der letteren
geniet ik van elke gewonnen slag
Stilaan wordt het serene wit
gebroken door geschreven zwart
vormend uit letters en woorden
een klein gedichtje naar mijn hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dankjewel voor je reactie en ik wens je nog veel leesplezier.